نشانگرهای زیستی پاسخ های قلبی -عروقی در میان جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: تأثیر احتمالی اختلال استرس پس از سانحه بر نشانگرهای بیولوژیکی قلبی -عروقی، سبب شده است که آن به یک بخش ضروری و مشخص در پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی تبدیل شود. هدف از این مطالعه بررسی نشانگرهای زیستی قلبی -عروقی در جانبازان جنگ مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود. مواد و روش ها: در این مطالعۀ توصیفی -مقطعی در سال 1393، 34 نفر از مردان جانباز جنگ از میان جانبازانی که مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بودند از استان کرمانشاه شرکت نمودند. آن ها توسط کمیتۀ پزشکی به عنوان بیمارانی که از اختلال استرس پس از سانحه رنج می برند مورد آزمایش قرار گرفتند. داده ها از طریق چک لیست نشانگان اختلال استرس پس از سانحه نسخۀ نظامی، گردآوری شدند. یافته ها: داده ها نشان داد که میانگین سن، درصد جانبازی و مدت حضور هر شخص در جبهه به ترتیب 53/73، 42/72 و 4/07 سال بود. میانگین نمرات فشارخون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک، ضربان قلب، و دمای بدن به ترتیب برابر با 123/72 میلی متر جیوه، 82/94 میلی متر جیوه، 89 بار در دقیقه و 36/51 درجۀ سانتی گراد بود. علاوه بر این ضریب همبستگی پیرسون میان نشانگرهای زیستی قلبی -عروقی و نمرۀ کل به دست آمده در چک لیست نشانگان اختلال استرس پس سانحه مثبت و معنی دار بود. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که نشانگرهای زیستی پاسخ های قلبی -عروقی به عنوان یک ریسک فاکتور برای بیماری های قلبی -عروقی در جانبازان مبتلابه اختلال استرس پس از سانحه به شمار می رود.